BEYDAĞLARI
BEYDAĞLARI
Yere batasın emi Beydağları İçinde ateş yok ki patlayasın Aşkı için diri diri yanan bu canı Bırakmazsın ki yârine gitsin Beydağları Başından kara dumanlar eksik olmasın Güneşin nuru sırtına hiç vurmasın Yolundan yamacından kervan geçmesin Bırakmazsın ki yâri sarayım Beydağları Zirvene yağmur da kar da düşmesin Eteğinde rengârenk çiçek bitmesin Köroğlu Ayvaz da sende gezmesin Bırakmazsın ki yâri öpeyim Beydağları Ne masala ne destana konu olasın Gün döndükçe Kafdağı’nın gölgesinde kalasın İsterdim Ferhat’ın gürzünün tadını alasın Bırakmazsın ki yâre varayım Beydağları |