SARARIP SOLAN İNSANGündüzü gündüz gibi tam teşekkül anlayıp Geceyi de hakkıyla yaşayan erbaba sor Bir gün de gel dergâha Allah için inleyip Nefsi yerle bir edip dönüşen türaba sor Nokta nokta oluşan zaman, süreç, evredir Beynin dört lobunu da eşleyen bir devredir Aslından kopma zinhar dıştan öğüt dinleyip Sor ki dünya nimeti insanın cebinde mi? İnsan devri daimken arzın en dibinde mi? Katmanlar arasında sıkışıp kalan insan Göz ardı eder işi söyler çok yalan insan Kendi iç dünyasında yapar hep talan insan *** Habbe olur salkımda bağdaki asmalarda Kehribara dönüşür güneşi emdiğince Kahrolur gözyaşıyla sıkıntı basmalarda Kemal için nefsini yerlere gömdüğünce Arayıp da bulursa onu ganimet bilir Allah’dan gelen bilgi ve dahi nimet bilir Perdeler açılınca şevk dolar susmalarda Fıtri özden uzaksa bilmez günde, inde mi? İnsan sırrın içinde yoksa bir kabinde mi? Dengesiz bir biçimde çok şeyi alan insan Kendi mal ve mülkünü en fazla çalan insan Zirvedeyken aşağı hızla alçalan insan *** Üçüncü göz içerde, açmasını bilene Varken kıymet bilmeyen şükrü kıt, kanaatsiz Ağlar düştüğü halde hep dilene dilene Kendine saygı duymaz gerçeğe itaatsiz Yıkılan bir dünyada tek başına dolaşan Aç kalan vahşi hayvan gibi cana bulaşan Pusulasız denizde yol alır hep saatsiz İnsan, anlamaz asla sonsuzluk içinde mi Mahvına sebep olan attığı o künde mi Aklını almaz başa yanlışta olan insan Varken doğru harcamaz saçını yolan insan Kurallara uymayıp haramla dolan insan *** Hayvaniyse ar olmaz; davranışı hayâsız Gözlemledim, anladım marufa darbe vuran Ortalıkta dolaşır besmelesiz, mayasız Esir olurken nefse örfü yele savuran Bilmez hakiki nimet sol göğüs cebindedir Nebat göğe çıkarken o yerin dibindedir Yaptıklarıyla ruhu ateşlerde kavuran Ya var, ya da yok olur; bilmez akıl zinde mi İnsan yaşadığıyla iblisin izinde mi Zorluklar karşısında kendini salan insan Yapıp ettikleriyle sonunu bulan insan Susuz bir yaprak gibi sararıp solan insan Güneri Yıldız (Elazığ, 20.02.2012) |
Yapıp ettikleriyle sonunu bulan insan
Susuz bir yaprak gibi sararıp solan insan...insan bazen öyle hatalar yapıyorki telafisi olmuyor ...herzamanki gibi harikaydınız Güneri bey kaleminize sağlık saygılarımla