Seni Ölüyorum...
Ağlamaya meyillense göz bebeklerin,
Kapatırdım göz kapaklarımı. Sevda eksikleriyle kırılsa yüreğin, Sererdim ömrümü önüne. Belki de bu yüzden; Hep yaralı kaldım. Yar’sız kaldım, Yardan adam olamadım… İmil imil kan akıttım, Parmağını banıp durdurmadın. İşte bu yüzden; Hep sana kanadım, Sana kandım… Sevdiğim hangi kadın tamdı, Ben seni de eksiklerinle sevmiştim oysa. Her sevda da kendimi eskittim, Kendimden eksildim. Şimdi ne seninim ne de sensiz… İçtiğim sigaranın keyfini alamaz oldum, Dudakların dudaklarıma değmediğinden beri. Elimdeki kadehlerin zevkini çıkaramadım, Ellerin el’lere uzanıp bana uzak kaldığından beri. Bundandır hep aklımdakinin kafasını yaşamışlığım, Bundandır kendimi aşktan soyutlayışım… Yanımdayken en uzağım oldun, Yetmezmiş gibi şimdi bir de git diyorsun. Gidersem ölürüm, Beni ölüme mi terk ediyorsun? Ölüm gibi yalnızlıkları çok yaşadım, Yaşımdan çok biriktirdim, yaş’landım. Zafer naraları atabilirsin arkamdan, Ama unutma sevgili, Yaptığın her darbe bir devrimdir kalbime… Son nefesimi çekiyorum içime, Reklâmlar çakıyor gözlerimde. ‘’Sigara pişmanlıktır’’ afişleri asılıyor beynime, Keşke tek pişmanlığım bu olsa diyorum. Ve nefes bile almadan, Seni ölüyorum… Alican Yıldırım / Seni Ölüyorum 08.12.2011 |