Bir hamal tanıyorum on sekizinde ..Büyük postanenin yanında bir han vardır..Gürün han koskoca tam yirmi bir katlı..Hep bodrumdadır bütün depoları.. Bütün günakşama kadar sırtında semeri ile her kata defalarca çıkar iner di.Öyleki bütün merdivenleri ezberlediğinden sadece göz ucu ile kat tabelalarına bakandı..Oysa her katta aynı sayıda merdiven yoktu bir üst kata çıkarken bir basamak daha fazla idi.. Yıllarca inip çıkarken hiç terasa çıkmak aklına gelmemişti...

O gün han önüne düşen bir güvercin yavrusunu avcuna alarak çatı katına çıkmıştı yükü okadar hafif olduğu halde hergün ezbere çıktığı merdivenleri çıkarken iki kez tökezlenmişti..

Koca paslı bir kilidi zorlayarak açmıştı teras kapısını güvercini anne güvercin alması için yuvanın yanına bırakarak günün bu saatinde bodrum karanlıklarının dışında aydınlığı görmüştü... Baktığı manzara kendini o kadar büyülemişti ki ..Haliç köprüsü ,Karşıda Karaköy, bir yanda kız kulesi ,Yeni camiyi üstten görüyordu.. Balık ekmek yediği kayıkların üzerinden çıkan mangal dumanlarını bile görüyordu..

Küçük bir güvercinin kanatlarına takılıp gelen bir mutluluğu yakalamıştı bir anda.. Köprünün üzerindeki balık tutan insanlara akıl eddirememişti sadece..

Can Funda......

Hamallığa ilk başladığım yıllarda işte böyleydi haliçi tanımam ve her öğlen vakti Gürün han nın çatısından seyre doyamadığım manzara...Tam beş yıl bu manzarayı her oğlen seyrettim..Halice doyamadım..

Ah Taksim! sen neymişsin nelere kadirmişsin
O kadar sevdayı, şımarık aşkı, nerene saklarsın
Ucube kırmızı bir sokakta, usturuplu dev sorgular
Sabahlayalım tamam da, söz ver
Haliç’te sarılalım!


Ah taksim Ürkek gençliğimde hep kıyılarında durdum senin..Neden elimi tutacak sıcak bir el olmadı ..Bir türlü çözemedim..Ama ellerim ipleri tutmaktan koca koca eller...Kim tutardı ki.. Biliyormusun Mavi Taksimde insanan önce ellerine sonra ayaklarına bakıyorlardı....

Anadolunun uzak bir köyünden gelip Haliç e aşık olan ilk ben değildim..

Beni yıllar öncesine götürdün yaramaz inat çocuk yorumunu çok beğendim inan çok

Şiirin tadı Kırmızı Karanfilli Hacıbekir Akidesi gibi... Yıllar öncesinden bir tad tattırdı...Ömrün var olsun Kelebek...Yüreğine kalemine sağlık...


KEMAH_LI tarafından 5/28/2012 10:22:41 PM zamanında düzenlenmiştir.

Hiç durmadan sana doğru koşmak istiyorum
Düşe kalka, kan ter içinde, tüm sokaklarında bu şehrin
Hem de ilk defa, ayakkabılarımı elime alıp
Yine gecikmeyelim, Haliç’te bekle
Orda sarılalım!



Balat idi merakım, komikti valla, gülüş cümbüş bakınış
Tarih gibi bir aşkla iki deli, öyle bir sarmaş dolaş
Ayağımız takılıp taşlarına, karışsak türbanlı sokaklarına
İstanbulu severim de, yine de
Haliç’te sarılalım!


şiir aldı götürdü zaten benii..sestekı aheng off çok duyguluydu..etkılenmemek elde değil
yüreğinizden güzellıkler eksılmesın