Sonra
saate bakıyorum tarih on eylül
ihtilallerim kanrevan
tüm sadıklar sadakatte yatıda


artık
yastığını yıkayınca bile çıkmayan kokun
küle buladığımda esiyor


yalnızlık bahaneydi
benim kalabalığına ihtiyacım vardı
öfkem iştahsız
bir deri bir kemik
vefa bahane
benim seni göresim vardı


kıraçtı topraklarımız
ayçiçeklerimiz boynu bükük
soykırım atalarımızdan yadigar


setenay diye seslendiğimiz
derilmiş çocuklarımız vardı
saçı lüleli
üzüm gözlüm
senden yadigar


mezarlık çamlarında gölgelenmek niye
gemide lastik değiştirmek


kız öğrenci yurduna sığınmış adamlık
çakın bi selam kurdelenizin altından


sizi gidi ruhu naylonlar
toprak evlerden düşeş kiralık çıkmaz


sancımızı ağrımızdan öperek asardık
parmak hesabı bisküvi aldığımızda
yüzümüzdeki o muzur gülüş
şimdi olsa ağlayış



Biz eskiden
salıncaklarımızı ağaçlara asardık
ekmek gibi kutsal
mayalı mutluluklarımız vardı


toprağı sıkınca ellerimiz
çamur olmaz, mis gibi yaprak kokardı



’fesleğen kokardı yüreğimin devrimi’



oysa
ne ıssızız şimdi
densiz demsiz
her birimiz güneşini kaybetmiş


cinnet neydi
sizi gidi ruhu naylonlar






Günün şiiri seçkisi için...
Edebiyat Defteri Kurul Üyelerine sonsuz teşekkürlerimle



ŞİRİN KELEBEK