Zehirli Tohumlar Gül AğacımdaKök damarlarıma tünerken sevimsiz kuşlar Sırtımdaki pençelerdi acımadan al hırkayı delen Ölümün lütufkâr ilahisi Bu demdi dibinde buruk dallarımın dillenen Zıttı bir manayla dilinde sarı benizli çingene Dibinden yolup yapraklarımı söylüyor el falımı Neticesinde damlıyor aklara kan al güllerden durmadan Evvelden içine kilitleyip sesini göç eden rüyalar Vakitsiz gelip gece kokluyorlar goncalarımı Defalarca yeniden gömsem de katmerli tohumlara İnatçı bizli geçmiş zaman büyüyor boğumlarımda Hala çağlamıyorken kuşların ağzından keman sesi Ve zehirli suyum dinmesiz yaralarken kökleri Şimdi vakti midir o deme kılıç kuşanması cılız dikenlerin Altında ezilmiş olsa da gölgesi güneşin Hayırsız sevdayı döllüyor eylül zehirli tohumlarımdan Yağan yağmurlardan yaşlandı gül ağacım bu bahar Kuruları serpiştirip kâğıtlara attıkça silinmiyor yüzü aşkın Dalına sımsıkı sarılmış düşmüyor sararan yapraklarım Blackless |
kutlarım...