tenimde dudak izlerin,
donuyorken
üşüyor sol yanım...
göm beni zifiri karanlığa,
ört üzerimi kara toprakla
ey sevgili
anlamsız sözlerde,
yalancı sevişmelerde
oyalama beni...

havada asılı kaldı sevişmeler
bıraktın beni gecenin ortasında
tutunamadın yaralı yüreğime
apansız bıçak sırtı umarsızlığında
ayrılık kapısı aralandı, zamansız
sardı sarmalandı ruhum sahipsizliğe
"bebeğimsin" diye haykırışlarında
sızladı kalbim buz kesti bedenim
yalın çıplak savruldum buzullara
dondum
kaldım hayatın ortasında...

tenimde dudak izlerin,
donuyorum
üşüyor sol yanım...
göm beni zifiri karanlığa,
ört üzerimi kara toprakla
ey sevgili
anlamsız sözlerde,
yalancı sevişmelerde
oyalama beni...

gebeydi dudaklarım feryatlara
yürekten gelen kelimeler isyanda
gözlerimden akan aşinalıklarla
ruh bulurdu hissedişlerim güneş sıcaklığında
hasretimin acısı doyumsuz sonsuz semada
iffetimle sığınabilmekti güvenli mabedine
tapınmaktı belki Hak`kın gölgesin de
sönmüş köz iken alevlenmek yeniden
tadı doyumsuzken
yoktu aşkın adı!
aşk
ın
adı
yoktu!

tenimde dudak izlerin,
donuyorum...
üşüyor sol yanım...
göm beni zifiri karanlığa,
ört üzerimi kara toprakla
ey sevgili
anlamsız sözlerde,
yalancı sevişmelerde
oyalama beni...



Sude Nur Haylazca