fuzuli bir şiirin fazileti_‘acıysa yok olmayı tattıran damağımızı yakan şaraba ölümü ağlatanın günahı ne?’ fuzuli bir şiirin fazileti ruhunun her haliyle tasvirini yapabilirim acılarına rezerv edilmiş bir soyuntu yağmalamasıydı gözlerindeki kin! tüm sancılarının sahibi benim depresifliğini doğuran ana! dökülen doğanın örüntüsüne rüzgarın bıraktığı bir beden bütün savaşları çiğneyip geçelim içimizdeki yabancıya ellerini kollarını bağlayıp tutsaklığımızı unutturan! fuzuli divanı tutturalım fuzuli hayatımızın ahına ama yaşamalıyız bir martının kanadıysa hıncımıza inat hayatımız bir şiirin son dizesi gibi olsun son şairin ölümü o şairi olalım hayatın merkezine çakılan son hecesi:aşk! UTKU KAYGUSUZ |
ellerini kollarını bağlayıp tutsaklığımızı unutturan!..'' ben bu dizeyi alıp gitmek isterim..sahiplenerek bakarım ona.. güzeldi..