MUM VE MASA VE PANDOMİN

hiç yaşanmamış bir duy[gu]!
oturup saatlerce şiir yazmam kadar absürd
ve sadece şiir
hepsini baştan yazmam gibi
kelimelerin kölesi oldu gece bırakamıyorum
is kokan ceketim sevgilim ağzımda kelepçe izi
tümcelerin izmaritle bir ilişkisi var artık
şu anda bitmesi gerekebilir bu şiirin
film şeridi kesermiş gibi makaslayabilirim imgelemi
ya da sonuna üç nokta bırakabilirim sadece
bir karakedi pandominindeyse gece

kültablasında ağır yaralı acılar sendromu
kan nakli gereken sabahlarda perdeleri açmıyorum
mum kokması gereken anlamlı masa!
yatağımı kaldırmam kadar saf odamdan
cenazeleri çıkıyor çekmecelerden fotoğrafların
sadece bir fotoğrafı saklıyorum
_ölülerin fotoğrafı asılır duvara!_
çekmeceler acıların en güzel paylaşılacağı yer durumundayken

hiç yaşanmamış bir duy[gu]!
olası bir intihar eylemiyse yüzüm
affet beni yine de
dönerken ayrılacakmış gibi sarılalım
giderken yine öp beni ve
intihar edelim yüzlerimizde!
oturup saatlerce ağlayacakmış gibi
izmaritlerin ilişkimizde bir yeri var artık
ve yeni bir sigara yakıyorum
seni seviyorum derken

UTKU KAYGUSUZ