Yol-bu yol bir yere gitmez diyor şair yalan söylüyor bütün yollarımın adresi belli hepsi sana çıkıyor çıkmaz sokakların sonu dahi adın- iklimsiz yaşamıştık aşkı o yüzdendir dört mevsimde aşık olmayışım her akşam kurulurken gözbebeklerimde darağacı sensizliğin üstünden kaç geçti görmeyim diye bakmıyorum saatlere böylesi araf gecelerinde zehr-i şerbet soluyorum dermansız katran sürüyorum parmak aralarıma bu anason kokulu meyhane duvarlarına resmini çiziyorum yudum yudum boğuluyorum her kadehte ey gözlerimden avuçlarıma dökülen deniz şakağıma dayadığın namlunun şarjörüne sürdüğün hasret niye şimdi uçsuz bucaksız maviden kalkacak bu hasta bu vuslat yüklü gemi götürür mü usul usul An/kara sokaklarına beni her günkü gibi sabahın katledeceği gecenin son anlarında belli ki aynı rıhtımın yıldızına bakıyoruz belli ki penceremizdeki perdeleri sallayan aynı rüzgarda demleniyor umutlarımız Şiirime ses olan sevgili Pınar Çetinkaya’ya (Waratte) en içten sevgi ve teşekkürlerimle... |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..