Yüzüm Yüzünüzdür /2bir zamanlar aktı kokusu kısmetin hayaller zerdali çiçeğinden az güneş yuttu elimde sustu kalan tüm çehreler bende işledim zamanı etamine deliklerinden şeftali ağacında rehindi çamur arabalarım ellimdeki böğürtlen izini yaprakları gizledi korkaktı yağmur gece söylemezdi şarkı keserdi yolunu babamın göz yaşı minik eller eski kağıtlara çizerdi geleceği çökmek istemezse aydınlık yine hayallerde dövülürdü karanlık reddin rengi takılırdı dişine soruların en güzeli yazmaktı resmini mutluluğun ısıtmazken yorganın soğuğu buz ayakları yine ısıtırdı annemin soluğu berrak suda aksi görülse ne çıkar görmezse göz bulanık suda arıyorum kaybolan kör bakışları duvarları her gece yine resme boğuyorum aklıma geldikçe annemin sesi babamın gözleri yeniden açıyor şeftali çiçeklerim saksıda Blackless |
sevgilerimle...