Stop………vakit gözlerimin daralma vakti hiç şiir dokumuyor yüreğim eşeliyorum çöplüğündeki harfleri ay ışığı s/ağılıyor derelerin üstüne katre katre kanlı gözyaşları ellerimde dilek ağaçlarında asılıyor yürekler bir özlem fitliyor yüreğimi kayıp yollarım dönemediğim labirent çıkmazlarım her döndüğüm yol sana tıkalı her düşürdüğüm kelime sen diye hıçkırıyor ellerimin arasında çığlık çığlık saçılıyor korkularım yerlere iki duvar arası bir yürek saklı çek hadi üstümden çek örtüleri şair sesli bir kadın gecelerimi sallıyor ha bugün ha yarın seni sevdikten sonra ne önemi var ki kapat gözlerini siyah bir leke kur rüyalarını baştan ne olacak sanki harabeyim her sen deyişimde üzerime düşüyor bir duvar daha yalnızlık ekili tarlayım bir kadın geçerdi kelimelerinin arasından savururdu beyaz kağıdındaki harflerimi umarsızca saçlarında kömür rengi bir hüzün gözlerinde kanlı hançer saklı saplardı bakışlarını gözlerimin arkasına ve her şeyi yüreğinde yasaklı dudakları yasaklı özlemler bir kadın kelimelerinin ardından adım adım kaçar bir yürek var ellerimde başı boş sokaklara atılmış öyle bir yürek ki hıçkırıkları bile ürkek ellerimde üşüyordu elleri korkuyordu saklıyordu kendini içime fazla bana benziyordu fazla bensin dedi fazla biziz derken gülümsedi bir deniziz bak sürükleniyoruz şimdi adressiz evlere ayak basmadığım şehirlere ne çok alışmışım sana son cümlelerin örtüsünü kaldırmaya halen korkuyorum boy boy yetim sensizlik filizleniyor ayrılık harmanlıyorum avuçlarımla diz çöküyor yorgun bedenim uçları kıvrık bir resim solgun mu ne gözlerinde beni öpen bir bakış uzanan kışın üzerime serptiği uyuşukluk kalemimdeki son mürekkep gözlerim uyku kaçkını naçar bir dilin isyan fırtınası aşkkıran bir dalga sonrası gözlerimde kabaran deniz baskını istemem gelme artık faydasız STOP içerde ölüm var |
yüreğin sesinden meleğim yorumu dinlemek şiiri okumak
dilerim hüzün şiirlerinde kalır güzel kzım sevgi ile kal