Göçük Altında Ömür
öfkenin esiri olmadan sevebilseydi yüreğim
bahar olur çiçek açardım mayıs sıcağı gözlerde soluksuz özlemlerin kirli yüzü gibiyim şimdilerde kaçak göçek bir yarayım menekşelerim açmaz pencere aralığında siyah gölgemin beyaz bedenine sarılıp avuç dolusu dua biriktiriyorum sahte yeminlerin arkasından küskün dargın değilim isimsiz şehrimin karanlık yüzüne boş bir hayat çizip sessizliğin tablosuna bakıyorum saatler ardı ardına dönerken geceye bahçedeki mor salkım da boynunu büktü dinlemiyor geçmişin anı ve acılarını kilit vurup gönül bağıma susturup göz pınarlarımı lâl olup duymadan yalan dünyayı âmâ olup görmeden suretleri kabuğuma çekilip sisli ruhumu dinlendiriyorum çalmasın gönül kapım unuttum dünü yarını karanlığımda hayatı sessizliğim ile yaşıyorum biten gülüşlere... s.c |
beyaz bedenine sarılıp
avuç dolusu dua biriktiriyorum
sahte yeminlerin arkasından
Çok güzel kutlarım.