Sıkıntımİç sıkıntım ve kaba duvar Yoksun sınırsız sevgiden Kayıp gidiyor yıldızlar,düşler Yakan güneş,yakan insan Kaza, alın yazısı Ölüp gidiyor sarı pürçekli gelin İki keçi, üç koyun Toprak örtüyor,yollar kan Köpek önde koşuyor,dili dışarda Arkasında çoban dilini yutmuş Allah aşkına ötün kuşlar! Yerde yatan, kovukça tüm Yıkılacak ağaçlar beton duvarların buz duyarsızlıklarında Sıkıntıyla önüne bakacak Eli ayağı bağlı sevgi Gül,karanfil kokacak Çok uzaklardan Irayacak suretin beyaz Akan nehirlerin koynundan Doğacak güneşe hasret Bebeler soluyacak zehiri Gittiği yerde ayaz Baharlar küf yeşili Barut kokusu genzin Ve boğazın düğümlü 5. 5. 1979 / Nazik Gülünay |