nedensiz bir tebessüm hayata
Hani bir durgunluk çöker üstüne
Hülyalara dalarsın Biraz hüzün biraz sevinç Sokağa çıkıp yürümek, sadece yürümek istersin İnsanların yüzlerindeki ifadeleri tartıp Bulmaca çözer gibi çözmek Sonra tüm ifadeleri unutmak Anlam yüklemeden, yüklenmeden bir şeyleri Adımlamak… Olgunlaşmamış düşünceler beyninde dolaşır Ucundan tutup tutup bırakırsın Yani hiçbir amacı yoktur o anın Bir gurme edasıyla yalarsın dudağındaki yaşamı Damağındaki tada göre değişir yüzün Sen bir anlığına başkası olursun Başkaları sen. Yine anlatamadım biliyorum… Diyelim ki bir deniz kenarındasın Ayakların suda Dalgalar hafif hafif okşuyor tenini Ruhun da nasibini alıyor bundan fazlasıyla Kedi gibi sokuluyorsun kendine Sırnaşık bir halin var yaşama -bir de sevimli- Maviye dalıyorsun Saçların uçuşuyor rüzgardan Gözüne kum kaçıyor Bir kelebek kanat çırpıyor önünde Koluna bir sinek konuyor Herkes kendi halinde -Yaşıyor- ‘Bahar gelmiş’ diyorsun kendi kendine Hayata tebessüm ediyorsun Hayat da sana el sallıyor Sakin Suskun Umutlu Kutlu bir gün işte! Sen sadece yaşıyorsun… |
elimde küçük bir kelebek çırpınışıyla))