Gözlerim düşecek arkana
yağmur giyecek bakışlarımız
kesilecek suskularımın dili
sessiz harflerimle sesleniyorum sana
yeni dillenmişken gitmelerin
kurdurdu sesiz çığlığıma akreple yelkovan
gitmenin izsizliğinde kaybolmak
karışmak gittiğin adımlara
savrulmak saçlarının arasında
bakma içimde depremler oluyor

Yitik bir türkü paslanırken dudaklarında
en yitik yanını karanlığıma sakla
kaybet yitikliğimi
ellerini sür üşüyen tenime
izsizliğin sürgün ayaklarıma
bul beni bul yarınlarında
yada en sus yanlarımı al yanına
al yanına can al

Ne acı
anladım bu senede gelmeyeceksin
desene yalnızlığa gebe kalacak senelerim
çaresiz bir yoksunluk doğuracak akşamlarım
hüzün mü giyinecek gözlerim
geçmişim kayıp aramıyorum artık
yarınım yarım
kork benden kork
sen baharı eteklerinde süpüren kadınım
ek/siliğim, yarımı tamamla/yanım
sönmüyor içime düşürdüğün kıvılcım
sen güneşi ezdirirken tenimde
ninni söylüyor yaralı yanlarım


Olmaz hüzün yaslı artık saçlarım
sen vuslata doyur yasaklarını
yokluğun azap
yüzümün çizgilerinden sökülüyor seneler
ben bu kadar severken olmaz
tutuşmuş kül rengi gülüşlerim
derbederim aşkına düşkünüm, serkeşim,
kelimelerin kaldırım taşı ağırlığında
Yıkıldı dört duvar yalanlar üstüme
sancılı dilim
aklımla kör ebe oynarken yazgılarım
sonbahar yaprakları döküldü kimsesizliğime
gitmeler bir kurşun sessizliğinde
son cinayetine soyunurken yapraklar
bir mevsimi daha katlettiler

Şarkılarımda hazan,
Şiirlerim kefen giyecek

Kızıla kesecek çimenler sensizce
vurulacak düşen şimşekler dilimde
silinecek adın gökyüzünün mavi bakışlarında
kahveye çalacak mavi bakışların
sokakları çınlatacak adımları sararan yaprakların
soyunacak cinnetine yapraklar
mevsimlerden küs mevsimi
çiçekler küstüm açacak
bedelsiz düşecek kıtalarıma şiirler

Hadi susma
vur çığlığını iki mavi ortasına
dilinin uçunu yakan bir ayrılık
hikayesini anlat beşikteki bebeğe
istersen her dileğinde ölüm dile benim adıma
şimdi seni kendi silahınla vuruyorum
söz verdim sessizliğime
artık senden vazgeçiyorum