İLMİ YANLIŞI ÖNGÖRDÜKAklımdan geçer yorgun Mevsimler neden kırgın Derken kendimi buldum bir kışın ortasında Ve yanımda bir kedi süt içerken tasında Düşündüm; “kış ve kedi” anlamca acep neydi Elimde kamış, ney’di? Aklım bana yar değil Kırıntılar kâr değil Şöyle bir şey düşündüm: Neyi çalan neyzen kim? Yarı açıkgözlerle gördüklerim neye im? İçimden geçenlerse sanki bir bahaneydi Rüyam çok şahaneydi Tersine mi döndürdük İlmi yanlışı öngördük Uzun sanıp hayatı zehir içti kan kustu Hayat zordu kimine, kaderi hep makûstu Kiminin de talihle arası hep naneydi Yok olan divaneydi Ateşler neden dargın Ruhumuz yorgun argın Gün ortasında kalmış; bir yıldız ölüyor mu? Yoksa yalnızlık çeken gül de üzülüyor mu? Bunların cevabını bilen Behlül-dane’ydi Dünya tımarhaneydi Güneri Yıldız (Elazığ, 19.11.2011) |