Ritmi Yitik LâTanrım bana bol şeddeli bir ah bırak Kirpiğime sürülen bu hayat içim kadar ağlamaklı Dimağımda soluklanan cümleler birer eziyet sanki Yanaştıkça suretime içimde ölenlerin adını yazamaya korkuyorum. İçim dudaklarım kadar günahkâr Yazılası kaderin belasını okuttuktan bu yana Aldığım nefesin, içtiğim suyun ihaneti gibi kir pas içindesin. Bense Kırılgan can kırıklarının yongası Üstüne titriyorum dualarımın. Ah! Bütün umudum, çatlaklarından sızan ve ısıtmaya korkan güneş kadar ağlamaklı Bir araya getiremediğim ağır saplantılı suçlarım kadar masum İçin ki telaffuzu zor beyitler saklıyor nicedir Döksem içimi Korkar düşüncelerin. Her gecenin kör saatlerinde yaradılışında bir eksiklik seziyorum Düşüncem kadar yoksun Tanıdığım kadar sırsın ve varlığım için sızısın. Eksikliğin sözünde değil elbet Sözünün bittiği yerde kalan özündür. Ruhun avuçlarımın içinde yaradılışını ararken Kinimi örseleyerek şükrediyorum varlığına Ne de olsa Kalbim gidişinin müptelasıdır çoktan. Tanrım bana alışkanlıklarımı unutturacak açık kapı bırak. |