Lâ GüncesiŞimdi bize yasak aşk hani celladına gülümseyen ayrılıklar vardı di’li geçmiş zamanın kanatlarında. Sözde yara olgunlaştırır acıları ki nefesim iltihap üretmekte kaygısızca ve dilime zerk edilen bu isim tuz bastırdıkça, daha bir acıyorum büyüyorum güyâ, seviniyorum da. Kaygılı gülüşlerimin bir izi annem ve babam çocuk kalan yanım. Uçurtmaları hep sevdim birde düşlerimi savuran martıları. Daha çocuktum hani, kederim babam kadar büyüktü aynaya bakıp bugünde on numara gülüşümü öptüm çünkü annemdi gülüşüm. ... Saçlarımı hep rüzgâr sevdi kirpiklerimi de o adam. Bense en çok dudağında yaşlanan ve nasırlaşan adımı. Bir tek adımın geçtiği yerlerin altını çiziyordu zaman ki artık yaşlanıyorum ve bir daha sevmiyorum kendimi. Kendimi en çok tebeşirle yazılan konuşanlarda arıyorum Çocuktuk hani büyümeyecektikde. Zaman orada kalsaydı hep adım yeşil renkli tahtalarda kalsaydı ve yazılsaydım bende bir tek senin ömrün kadar. Uzasaydı gece ve zaman bizi uyutup on numara gülüşüyle hatırlasaydı. Keşke. |