bilmelisin ki...
Adına yazılmayan şiirler ben gibi yarımdı..
suya düşse yüreğim alev alır yanardı.. yaşamın dalından kopmaksa ölüm bana daha kolaydı.. taşlara çarpan yozlaşmış melodiye, boğuk hıçkıraklarım değil,sesin eşlik etsin Gel! daha yolun başında yitirdiğimiz gölgelerimiz, tozlu raflarda hayallerimizi oyalayan belirsizliğimiz, debelendikçe içinde kaybolduğumuz tanımsız ayrıntıların kaybolan parçalarıydı biliyorum... sesinin masum tonu birbirine bağlarken ikiye bölünmüş maslalları, başı boş umutlarımın kökü kurumadan gel!! birleşmiyorsa yollar,kaderin karanlığındandır.. gecenin karanlığından.. anlamı ifade etmeyen imge ve simgeler , tamamen anlamanın anlamsızlığından... kovalasa da akrep yelkovanı kalbi durmuştu çoktan yorgun saatlerin, yine senin yokluğundan,senin yokluğundan... lakin... güneş dökülmezdi bir kez olsun geceye.. bu sevdanın enkazından sağ salim çıkmak olası değildi biliyorum.. sen de bilmelisin ki; soğuk serzenişlere ev sahipliği yapan uçurumlarda d/üşüyorum... sen de bilmelisin ki; saklandıkça içime aç ve susuz dalgalar, saplandıkça bıçaktan keskin kanadı kırık martılar, yüreğimin kıyılarında yine senin adın yazar.. ve yine bilmelisin ki; umutsuz hecelerin,güneşi siyaha boyar,karanlıklar mum gibi karardıkça kararırdı.. bütün hayatımı tersyüz eden hayalin sıyırıp ruhumu bedenimden sana koşardı.. mor mürekkeple söndürüyorum yaktığım gemileri, gözyaşlarımda yüzdürüyorum sonra yine yeniden... değişen pek bişey yok "Sevmek"! hayattaki tek zaafım,en zayıf noktam... yine mühürlü yüreğim,yarısı sende... kabul et aslı sende kalsın sevdamın,müsveddesi bende... imkan/sızım /elif t. |