Aynayı ayna yapan arkasındaki sırlardır...


Günümüzden 4 bin yıl önce, Ortadoğu ve İtalya’nın kuzey kesimlerinde, yanardağ lavlarının
parlak artıklarının cilalanmasıyla, görüntüyü aksettiren ilk aynalar yapıldı. Gümüşleme
yöntemiyle ayna elde etme tekniği ise, 14. yüzyılda Venedik’te geliştirildi. Venedikliler,
bir cam tabakasının arka yüzeyine cıva sürerek, ayna yapmayı başardılar ve o
tarihten sonra bu cam parçası, özellikle kadınların ellerinden düşmez oldu. En son aolarak da 1835 yılında, Alman
kimyageri Justus von Liebig tarafından atıldı.Gümüşnitrat, özel bir yöntemle cama tatbikedildiğinde, içindeki gümüş cama yapışıyor ve böylece son derece net görüntü veren bir ayna elde ediliyordu. Gümüşnitratı cama
sıvanırken ayrıştırmak için, genellikle şeker yada Rochelle tuzu kullanılıyordu.

Pardon... Konuda saptım mı?


Sabaha kadar bana sebepsizce sırıtan Ay’a inat,
Doğmayan sabahlarıma bekliyorum Seni..
Beklerken yorgun düşüp, buna alışmak gibi..
Arkamı döndüm aydınlığa, yüzümü döndüm soğuk duvara
Soğuğa alışmak gibi , yokluğun…


İşte yokluk bir buz dağı gibidir, içi- dışı yokluk olan....

Selamlıyorum, gönül heybenizdeki tüm şiirler etkileyiciydi ve canı gönülden kutluyorum