Son Çığlık Düş-erken
Bu Son İstasyon
... Düşünüyorum! Bizden ne çok var... Hiç düşünmediğimiz zamanlarda sevmişiz Daha başlamadan ne çabuk hiç etmişiz Son trende kalkmakta Çığırtkan ıslık Son bir kez istasyonda yankılanmakta Işıklar diyorum Mum gibi yoksul Hüküm sürerken ışıltın içimde Bir yalnızlık hakim havaya Issız peronun en tenhasında Başımı yaslıyorum omzuna Yine en çok özlemini duyduğum kokun aklımda Pusuda düşman izleri Soğuk almış sürgün iklimler Faranjit bir beden yağmalanmakta Yalancı memeye ilikli yine umut Siyah yelelerinden tutup Sök at suyunu bulut dinsin Sussun bu yağmur durulsun Acımasınlar aşka Yine her zamanki gibi En öndeki atlar vurulsun Zifir kusarken avuçlarıma Simsiyah kıvırcık saçlı o meçhul karanlıklar Islak prangalar dilimde yavuklu Ve mührü vurduğum dudaklar Biter mi bu hengame Ruhum bir beşik, zamana uykulu Sancılarım antibiyotiğe gebe Ve Deniz kokuyor ellerim avuçlarımda Bileklerindeki kokun artık ruhumda Gün gelir de bu korkuyu aşamasam da Her zaman son dileğim Sen kadar hayat... ... Ben sendeyim unutma yaşamasam da ... |
Bana sadece kutlamakve elimde kahvemi yudumlarken dinlemek hayallere dalmak kalmış.
Sevgiler........ Sevgiler ........ Sevgiler.....