Asuman
Sabah ettim, gözümü bir an bile kırpmadım
Adını söylemekten, beter oldum asuman Saatler durdu yine, asla vakte varmadım Şu yelkovan misali, dönüyorum asuman Senin adın geçince, kalbim hızlı çarpıyor Ruhum tenden geçiyor, can beni terkediyor Yaşadığım anılar, hep aklıma geliyor Ben sensiz buralarda, ölüyorum asuman Bedenim inanılmaz, imtihanlar veriyor Izdırap dolu günler, beni benden alıyor Söyle şimdi halimi, acep kimler biliyor Ateşböceği gibi, yanıyorum asuman Her fırsatta seni hiç, durmadan hep seyretsem Bu sensiz köşelerde, yine seni beklesem Şu çaresiz halimi, ne olurdu bir görsen Elimde değil inan, özlüyorum asuman Tövbe etsem Allah’a, yalvarıp da yakarsam Mecnun misali düşüp; yollara, sana varsam Bu bendeki sevdayı, gönül teline sarsam Sensiz bu hasret ile, çöllerdeyim asuman ü.yaldızlı |