karamsar şiir
Özlem biriktiriyorum şiirsiz saatlerimde
Aşağı çekiyor bir el beni Sensin sanıp toprağa yatıyorum Soğuk/üşüyorum. Dengesini bozduğumdan beri ruhumun İklimi değişmiş On iki ay kış On iki ay gece Kıyametimi hazırlamışım kendi ellerimle soğuğunda yanıyorum azar azar/ ölüyorum. bilen de yok üstelik öldüğümü kimse çiçek dikmeyecek ya mezarıma en çok da ona üzülüyorum. |