Ardından... Kar Sardı Beni...
Sen Gittin,
Kar sardı beni Buz gibi! Sen Gittin soğuklar üfledi yaralarımı İyileştirir gibi.! Uzun süre Düş’lere soyundum, Giydiremedi hiçbir soğuk beni.. Sar(a)madı! Hiçbir soğuk yokluğun kadar Yak(a)madı!... Uyudum Günlerce, Yokluğuna uyudum, yokluğuna uyandım.. Seni hayal edip uyudum, Yokluğundan varlığına Uyan(a)madım!... Uyandım… Kentin sarı sayfalarına bakakaldım, Gidişin öyle solmuştu ki, Sapsarıydı.. Ardından; Sarardım!... Karmakarışık… Yanındayken dudaklarım… Giderken en çok gözlerim.. Islaktı, Kırmızıydı… Kızardım.!... Yönü’m yoktu, Tarafsızdım.. Yönsüzdüm, Sözsüzdüm.. Rüzgar’a bırakmıştım kendimi ardından, Belki Sana getirir diye, Savruldum… Dayan(a)madım!... (OnDokuz-Ocak-İkiBinOnİki*17:10) Nevin Akbulut |
"*İnan bana dostum aşk diye birşey yoktur, sadece yolunu kaybetmiş duygular vardır" diye duymuştum.
Aslında iki çeşit ölüm vardır biri ayrılık ötekisi ise gerçek ölümdür; ayrılık manevi ölümdür.
Gidenin ardında yazılan güzel bir şiirdi,
Yüreği selamlıyorum