Bedenimden Notlar II.göğsümde kanlı bir ölüm büyütüyorum sana… çoğu kez uslanmıştı korkuların ellerimde yüzümü erteledim sevgili yağmurlara çıkmıyorum, gök yüzüne bakmıyorum sevinçle sağanaklara, acılara dönmüyorum yüzümü, tanrı şimşeklerini çeksin gökyüzümden ifademi kuruladım… kendini başka yağmurda ara, sildim duanı kutsallığımdan artık fotoğrafları yakmaya hazırım resimlerime ses çizmiyorum anlaşılıyor ki daha beklemiyorum kimseyi tütününe sarıp yaramı, tütsüleyip çektim içime ölgünleşiyor bakışlarım boş bir fotoğraf gibi artık, gözlerimde anılar barındırmıyorum körledim geçmişi usturalı bir sessizlik yankısı sabahlarım fenerleri sönmesin… içimde Diyojen sancısının, gölgelerimin putunu yıktım hakikatimin yağmuruna dayadım avuçlarımı kana kana içtim ihaneti ve aşkı duraklarını kaldırdım kollarımın, bedenimi bir fahişeye dişlettim tenimde yıllanmış bir kölenin paslı nefesi cüzzamını yüzüme alıyorum, kimliğim olsun pusulu aralıklar kovalıyorum, parçalanıp çoğalıyor anlam dudaklarına deyeyim için bütün yalanlar yalan kaburgalarımın özlemi erteledim ruhumu hükümsüzdür… göğsümde kanlı bir ölüm büyütüyorum sana… kanında boğmak için içimde debelenen hayvanı Kubilay Yıldız (önceki şiir Bedenimden Notlar I .) |
sanırım cüzzam olacak