Arafat’tan ne anlayım?
Derya bende damla gibi,
Ben deryada bir damlayım, Ne ucu var nede dibi, Ben benimle ben kalmayım. Sırtımızdan ırmak geçer, Onu dahi deniz içer, Üstümüzü umman seçer, Mümkün mü ki alçalmayım. Dışımızda yağma vardır, İçimizde magma vardır, Hep ezeli dogmalardır, Ne sevinçte ne gamlayım. Kâbe’sinde ihramdayız, Rahmetiyle Rahmandayız, Onun ile her andayız, Arafat’tan ne anlayım? Sözü sözdür sözümüze, Gözü gözdür gözümüze, Özü özdür özümüze, Sanmayın ki imanlayım. Bağım koptu cemaatle, İşim bitti ibadetle, İradesiz itaatle, Musallada imamlayım. Dostlar beni sine itti, Münkir nekir geldi gitti, Hesap kitap işim bitti, Yaralı sız cananlayım. 14.12.2011…Mustafa Yaralı |
saygı duydum yazan kaleme