8
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1792
Okunma

geçmiş bir zaman da, düşüme düştüğü bir vakit bu satırları yazmışım Deniz e ...
Deniz’i gördüm düşümde
Bir yanı mavi bir yanı yosundu
Ankara’nın kokusu vardı üzerinde
Şubatın soğuğuna inat dünyaya selamıydı doğuşu
Ağlayarak gözlerini açışı
Ve hiç susmadı haykırışı
Kar borandı adının geçtiği her yer
Kuşatmalara isyanlar
Zorlu bir mücadeleydi
Kendini anlatışı
Körpecik bir genç
Silaha değil yüreğine sarıldı
Umuduydu düzensiz düzene dur demek
Satmayın dedi vatanı
Bölmeyin insanımı
Vurmayın yürekleriyle yaşayanlara
Sesine ses olmadılar Deniz’im
Çıktığın yolu barikatla kestiler
Hakkını, halka ilmiğe dizdiler
Sen hiç ölmedin ki
Adın hala dillerde
Bak yine dizelerde
Anlatmaya yetmez hiçbir kelime
Bir oğlum olsun
Adı Deniz olsun
Yüreği, yüreğin gibi dirayetli
Senin gibi analara, toprağına
Sevdalı olsun
Sen hiç ölmedin ki Deniz’im…
s.ç
5.0
100% (7)