İstanbul
Bugün İstanbul tuttu beni
Biraz dalgalıydı Savurup durdu iki yaka arasında Martılar gülümsüyordu oysa her simit parçasına İstanbul tuttu beni Balıkçıların oltasına da takılmadım Kurtarmak isterken can çekişen balıkları Güneşi koynuna almış bugün sisli şehir Yüzüme çarparken ayazı Çıplak ağaçlarını seyrettim Yalınlıklarını sevdim biraz İstanbul tuttu beni Kalabalığında sarhoş oldum Bir garip yolcuydular Çeşit çeşit insanlar Köklerinden kopmuş Pusulasız yönlerini arayanlar İstanbul hep tutar beni Safir ruhuyla Zarif bir tel örgüdür bu şehir Hapisliktir bazen Tutuksuz yargılar İçinde barındırdığı ne varsa Sarmaşık gibi sarar Ah İstanbul özentisin sadece… s.ç |