Bir İntihar Boşluğu...
Ne giysem yakışmıyor üzerime,
Uçurumlardan atladığım intihar provaları yakışıyor bana. Hiçbir Güneş dindirmiyor, Yüreğimdeki titremeyi… Öldüren Şiirler yakışıyor Dil’ime.. Sancılı bir ağıttır bu, Soğuk duvarlara sırtımı verişim, Alfabetik sırayla kelimelerinin dizilişi, Boğazıma ve boğuluşum… Sen olursun zannettim Ruhuma, Sen oturursun zannettim yüreğime, Dans ederek girdiğin Ruhum’dan, Gözlerimi yolunda bırakarak ayrıldın… Örümcek tozlu raflara sakladım Ömrümü, Yuvarlanırken her hücrem uçurumlarda.. Sensizlikten, hücrelerim birbirine sarılmayı bile, Aslında hiç bilemedi.. Yorganı tepesine kadar çekmiş, Karanlıktan korkan bir çocuktum ben.. Dizlerini karnına kadar çekmiş, Ellerini de dizlerinin arasında birleştirmiş.. Hayaller kurulmuyordu, artık, Onların yerini kabuslar almıştı Bu boşluk ancak bir intiharla Dolardı… Uğurluyorum tüm kelimelerimi, Gidenin ardından… Kelimeler de gerekmez bana, artık İntiharın ardından.. Bir intihar boşluğunda bulacağım Seni Bir nefessizlikte.. Uçurumdan yuvarlanırken dağılacak tüm hücrelerim Bir sessizlikte… Ve Sonsuzluk… Bir daha acımayacak hiçbir yerim.. -Ha gayret son bir acı daha, Az kaldı… (Dokuz-Aralık-İkiBinOnBir*16:00) Nevin Akbulut |
Uçurumlardan atladığım intihar provaları yakışıyor bana.
Hiçbir Güneş dindirmiyor, Yüreğimdeki titremeyi…
Öldüren Şiirler yakışıyor Dil’ime..
Sevmek güzel bakmaktır...güzellikleri görmektir her olumsuzlukta...seven gönüllere her şey yakışır en nadidesinden...O gülümserse...paylaşmak güzeldi...