Şirinizi tesadüfen gördüm. Bedri Rahmi Eyüpoğlu gibi nerede bir köy şiiri-türküsü görsem içimi sızım sızım sızlatır. Yaşlımızın gencimizin geçim sıkıntısı, daha iyi hayat sürme sevdası ve başka nedenlerle varoşlara çöreklenmemiz yüzünden köylerimiz malesef aşağıya ekleyeceğim Divriği Türküsündeki gerçeğe dönüştü. Yurdumuzda köy mefhumu kalkar oldu. Kara saban, kağnı, dirgen, yaba, samancıl, çömlek, dibek, değirmen, harman kelimelerinden kaçı kullanılmaktadır? Yazık. Büyüklerimizin ömürlerini, bizimse çocukluğumuzu geçirdiğimiz o doğallık yok oldu. Yayık ayranı yok, fırında taze pişmiş bilik yok. Yok Allahım yok. Ne çok çabuk geçmişimiz siliniverdi. Tıpkı yangın yeri gibi. Harap bir kaç ev. Çoğu boş bir kaçında yaşlı, ayağını sürüyen ihtiyar. Bu yorumu göz yaşımla yazıyorum. Nerden okudum şiirinizi..

"Asrı Gurbet Harap Etmiş Köyümü
Bülbül Gitmiş Baykuş Konmuş Gel Hele
Ben Ağayım Ben Paşayım Diyenler
Kapıları Kitlemişler Gel Hele

Gel Hele De Kömür Gözlüm Gel Hele
Gel Hele De Dudu Dillim Gel Hele

Bir Ev Burda Bir Ev Karşıda Kalmış
Sorun Hele Bizim Komşular N'olmuş
Kırk Senelik Ağaç Kurumuş Kalmış
Bizim Köye Benzemiyor Gel Hele

Gel Hele De Kömür Gözlüm Gel Hele
Gel Hele De Dudu Dillim Gel Hele"
Selam.