....
....
dağınık bir masada
bir hayatın da umarsız dağınıklığı
kesinlikle biraz şiirsel
ve, hasretlerde buram buram kokan nostaljik an’lar hepsi



ruhlar çepeçevre sarıp sarmalamış
odanın duvarlarında tüm sevdiklerim
aralık kapıdan girer eskimiş anılar
elde kalmış her ne varsa sevgiden yana
parça parça yüreklere çarpar
saatin tik taklarında



bir haziran sıcaklığı sarar ki
yağmura dönüştür gözlerde gri bulutlar
bir başka boyutta dolaşır durur ruhum



ellerim toprak kokan çorak bir bahçe
saçlarımda şefkat kırıkları
hasrete dair şarkılardan biri
özlemler alıp başını gitmede yoklar ülkesine
bir anne duası gibi bekler ruhlar da kavuşmayı



her nefeste biraz daha yaklaşır aslında umut
yolun başı gibi
ya da herşeyin
elbet sonu da ona çıkacak



belki daha yürüyecek yolumuz var
yolun çoktan sonuna gelmişiz belki de
kavuşmak ümidiyle
her gün bin asır gibi geçer geçmesine de
zaman aldıklarını geri verir
özlemler de biter bir gün
o bir an
ve bir nefeste ...

saçlarımda dolaşan bu şefkat sıcaklığında rüzgar
yoksa senin ellerin mi anne ...

Mert YİĞİTCAN
04 12 2011
beykoz / istanbul