Türküler yakmışız

/yazımız böyle yazılmış/
/alın yazımız karaymış .../
demişiz inlemişiz ...

Keşke ... demekten de kendimizi alamamışız sonra
keşke böyle yazmasaydı yüce yaradan işte o alın yazımızı ...


Hep, güzellemeler tekerleyip, övgülerle, hayranlıklarla, tekrar tekrar " biz kimiz neyiz ki" "bizler birer hiçiz" diyerek mutluluk hislerimizi ifade edebilir miyiz o yüce yaradanın önünde ... O , daima gerçekleri ister yarattıklarından ... Gerçekler de çok mu tatlıdır , yoksa çok mu acı ?
haydi hep birlikte söyleyin bakalım :
tatlı mıymış?
yoksa acı mı ?
benim değerli insanlarım ...
...
...

tüm yokluklarda
var olan dı
ki o herşeyi yaratandı
gücüne sınır yoktu
isterse her şeyi dilediğince yapardı
ve yazardı
bakabildiğince görebildiğin
yüreğince hissedebildiğin her şeyi



insan dı yaratılanlardan biri
kimbilir nicelerinden başka biçimde
ya da benzer her neyse



verilen her şey alınırdı
o insan denilen varlığın elinden bir gün
varlığına sebep her ne varsa birer birer
sevdikleri
anne
baba
kardeş
bacı
dost arkadaş
yar bildikleri


sap gibi kalırdı ortada
demeli artık bu gün
-çok mu gerekliydi acaba
diye sorardı insan bazen kendi kendine
bunca acının orta yerine böylesine atılmak
her gün yüzlercesi açlık nedeniyle ölürken
daha büyüyemeyen o çocuk düşleriyle
kime ya da neye bir faydası var idi
bunca acıların
bunca çaresizliklerin
…
…



bunca hayırsız
bunca şerefsiz düzenbazların
zulümle inlettiği bunca çaresiz insan



ya doğuştan özürlü
ya doğarken yetim kalan
ya da yaşarken her neyse



o yaratan ki
gücünün sınırı yokken
ve
mazlumlar çaresizliklere doğarken
bu yerlerde
acımasız katil ruhlar elinde
parçalanır dilim dilim edilir öksüz hayatları



işkencelerle
tecavüzlerle
toplu katliamlarla
ne çok insan kaderlerini yaşar
yine de şükrederken yaradanına
son nefeste bile



bu hesapta bir yanlışlık mı var yoksa
yoksa yaradan değil mi
bunca acı senaryoları yazan



dünya bir imtihan yeriyse eğer
neden her insan bir diğerinden
bunca farklı sorularla karşılaşır ki



yazık değil midir ki
birilerinin imtahanında
dilim dilim katledilen canlara



açlıktan ölmek gibi bir imtihan için doğan
milyonlarca mazlumu görmez midir ki
yaradan o gücü sınırsız olan



diyorum ki ben
keşke bu imtihan tüm insanlar için
eşit şartlarda hazırlanan ortamlarda yapılabilseydi
keşke kimi insanları ölüme mahkumiyetlerle inletirken
gözlerinde çaresizliklerine yaşlarıyla
kimilerini
mutlu ve varlıklı ortamlarda keyiflerince eylendirmeseydi
o yüce
o gücüne erişilmez yaratan



elbet işine karışılamaz yaratan birdir
ve onun dediği olur
kadere imanımız da vardır bizim
vardır var olmasına da
keşke … demekten de kendini alamıyor insan



bunca yakışıksız
ve bunca insanlık dışı bir dünya düzeninde
keşke bunlar da olmasaydı …








Mert YİĞİICAN
03 12 2011
beykoz / istanbul