Anlam neresindebilinmezliğe teslim bir gün başlıyor yeniden yarınımdan bihaber dün misafir oluyor ertelenmiş günüme aynı kahve telvesinde iki lakırdı ve anlatıyorum kan kardeş bellediğimi yalnızlığı güneşe karındaş begonyalar yerine kızılbaşlı çakırdikenler büyüyor gözlerimde nokta yağmuruna tutuldu cümlelerim hala istekliyim sevişmeye ağıt türküleriyle ilkesiz sukutlarda boğuldu aldığım cevaplar sonların sınırları çoktan zorlandı bulamadım kapanmış tüm büyük kapılar gülüşler manasız yollar çıkmaz ihanet sancağında asılı can çekişiyor sevdam tanyeri vurduğunda yüzünü pencereye uyanıyor hüzün orucuna bedenim anlamsızlığıyla yarına yüz sürmenin kalmadı avucumda minicik kırıntı bulmaya dört yapraklı yoncayı koparıyor etimi bir bir matemi düşlerimin solgun dudaklardan çıkmıyor kelimelerim adeletsiz bir yaşamı kabul etti aşk dediklerim bile bile azmettiricisi oldum kendi bedenimin izmarite yaslanmış son nefesi çekiyor dudaklarım derinden derinden başımda ufaktan bir ağrı ve çalıyor arka fonda senfoni orkestrası peşi sıra hayallerin cenaze marşı Blackless Düzenleme:25 eylül 2007 |
şairi kendini yazıyor ama o artık şairin olmaktan çıkıyor
birşeyler buluyorsun bir mısrada...
mesala kızıl diyor birisi şıp diye düşüyor aklına
o şiir bir parça seninde oluyor artık...
ver şair senin duygularının sözcüsü
hep böyle olsun
hüzün bizi güzel dizelerde bulsun
tebrikler