Son Perde
Perdeleri kapandı bu oyunun
Sahnelendiği tüm anlar bir hatıra şimdi Alkışlıyorum finalini Ve eğiliyorum sevdanın karşısında sessizce, Soluk bile almadan Nasıl başlamıştı Bu bitişin, doğuşunu dinlemek ister misin? Hiçbir sözcüğün, gücü yetmediği anda Dökülen kelimelerdi ilk perdenin açılışı Ansızın vurulan kapının Hızlıca kapanışı Bir düş kurduk önce, şiirlerle süslenmiş Aşkın vuslata erdiği anda yazılan Enkaz altında kalmış Soluksuz yaşayan bir yürekten ibaretti Karanlığın kuytusunda, Aydınlığa ulaşmak için Hayatı eşeleyen İkinci perde de ses oldu Tınısına kavuştuğum Merhabasına sığınıp Geceye veda etmem için Uykuya sıkıca sarılmam için İnadına hayatı sevmem için haykıran büyülü bir ses, Papatyaların gülüşü vardı Çocukça bir sevinçti Hani, renkli balonlarla süslü Pamuk şekeri tadında Sıcacık bir gülüş Aşk sanmıştın ya hani sevgiyi Hiç sevilmemiştin ya Hesapsızca Mum ateşi gönüllerde, kısık bir ışık huzmesi Sevmeler gibi sanıp Kurduğun barikatlar ardandan Acımasızca bakışın Ve inanmadın ya yüreğime İşte bu son perde… Ne kal dedin ne de git Yalanmışsın, kendine bile sahte Buruk kalmışsın gönül çeperinde İşte bundandı son oyunumuzun, son perdesi Acımasızdı biraz, buruktu gözler Ağlamaklı Titreyen sesler vardı birde Finalinle övün Ve şimdi alkışla ayrılığı… s.ç |
Yoruma yazacağım tek bir şey var duygu pınarı gibi çağlayan bir yürek
Sevgi saygı ve selam ile