akarsın
Akarsın
kül rengine çalar gökyüzü billurdan köşklerde hüsn-ü girdabımız kader sana benzesin süt beyazı teninde iki ben iki siyah cihan gözlerinde sevap sana benzesin hâşâ işlemezdim günah seyreylerdim cemalini kalubeladan kendimi kendime vardıran her kasırga ruhi minvalde duran beşeri cisim ve senden yana düşen her damla sevdanı aksetmiş âleme zülkif dedim bana tabir seyir defterimizde bir kanlı gün kal dur uzakta bu diyarlar ince hastalık merheminde söz saklı gerek ay güneş dolanır bitapsız kalem mürekkep dile gele mahzun yüzlerde durursun sen şehr-i İstanbulun kokusuyla şeyhin mintanında nakış nakış aşıkların gönül selinden... elif şaşı |
seyir defterimizde bir kanlı gün
kal dur uzakta bu diyarlar ince hastalık
merheminde söz saklı gerek
ay güneş dolanır bitapsız
kalem mürekkep dile gele
mahzun yüzlerde durursun sen
şehr-i İstanbulun kokusuyla
şeyhin mintanında nakış nakış
aşıkların gönül selinden...
tebriklerimi bırakıyorum...