GÜN OLUR...
Alaca yalnızlıklar doğurur akşam
Bu şehir, yüreğine dökülür sokaklarından Suskunluğun ürpertisinde Yanlış adreslerde gizlenen bir kaçaktır adın Tüter durmaksızın bir hasret, Bir nedamet yazgısınca bacalarından. Bir çocuk düşer buğusuna sözcüklerinin Cemre yüzünde kırağılı saçları okşar bakışlarını Hiçbir şairin yazmadığı zamanıdır güllerin Hiçbir tuvalin öpmediği kırmızının mevsiminde. Yaşamak buyurur dehlizlerinde bir hercai beste Ve davetkâr bir ferman dokunur Sıkılmış yumruklarından hayata. Sabra susamış kördüğümlerce çoğalır adımlarında Yalın ayak bir serhat boyunca başaklar Gün olur, uyutur dizlerinde yorgunluğunu. Can suyuna düşer yıldızlardan bir peri masalı Filizlenirken yağmurlarından sonsuzluk Bir el uzanır aynanın sırrından karanlığa Gün olur, yıkanır pasları dünyanın… m.abdırgan 14.11.2011 |
Evvela yürek paslarımız silinmeli dünyadan...
Tebrikler...