BU ŞEHİRDE...Yorulur günbatımı düşlerim, Bir kum saatinden akan Her zerre zamanda tükenir beyaz. Ne güneşte gözlerinden bir esâme var, Ne "saçların" kokar bahar. Benlik yitimlerinde unutulur Izdırap çiçeklerini sulayan gözyaşları Ve şarapnel yağmurlarında Şemsiyesiz çocuklar... Hengâmeli telaşlar sardı saralı Bu şehirde cümle uslar "sâra"lı. Kaybedecek şeylerini düşünür Kaybetmişken kendini, Susar, Ve duymaz kendi sesinden başkasını, Ruhlardan firari insanlığımızın Dört yanı mâmur Şuh bir meyhane kahkahasında yitik duygularında Trafik lamabalarına takılı hayatlar. Ne güneşte gözlerinden bir esâme var, Ne "saçların" kokar bahar. Bir deli asrın rüzgarı esti eseli, Bu şehirde musikisizdir aşklar... Al-Beyazım |
Kaybetmişken kendini,
Susar,
Ve duymaz kendi sesinden başkasını,
Ruhlardan firari insanlığımızın
Dört yanı mâmur
Şuh bir meyhane kahkahasında yitik duygularında
Trafik lamabalarına takılı hayatlar.
Ne güneşte gözlerinden bir esâme var,
Ne "saçların" kokar bahar.
Bir deli asrın rüzgarı esti eseli,
Bu şehirde musikisizdir aşklar...
Harika bir anlatım ve harika bir şiir yüreğine sağlık şair kutluyorum...