SEN
Ömrümün sonbaharıydı
gazel döküyordu ağaçlar bir yağmurla çıka geldin saçlarımdaki kırdın yaşayamadıklarıma isyana duran dumandın dudaklarımda sigaramdan arta kalan damarlarımda akan, içimde yangınlar yakan yıllar sonra sonra nefesim oldun içime çekip de bırakamadığım aynadaki yüzümdün çizgilerde yol alan en güzel duygum oldun geç kalmışlığıma geç kalan yeniden yüreğimin yerini hatırlatan |