Sonra Delişmen Bir Kadını Anlatacak Okyanuslar
yalan yok
yerle gök arasında bir kavgada kıstırılanlardık gülemedik doyasıya kedere katlanır görünenlerdeniz ya yağmurun yağmasını bekledik ağlamak için kocaman bir kürede uluyup durdu ruhlarımız sol göğsümüz altında patladı mayınlar bitmemiş canlar yarın yarın diye çırpınırken süslü renklerle kandırıp birbirimizi saklandık bilinmez iklimlerin ütopyasına yazıyor olmak belleği rahatlatmadı mavi bir martı çağırsın istedik uzaklara pabuçlarımıza tükürürken yakalandık ölümü erteleyen bir çocuğa dallarını rüzgârın salladığı salıncakta adına ağaç denilen aşk ile bize gülümsedi yalan yok biz gülemedik analarımız her gün doğurup doğurup öldürüyor diye bizi suçladık Tanrıyı bir huuu deseydi ağrıdan kuş uçmaz kervan geçmez yerlerimize kaybolur muyduk ıpıssız çöllerde uykucu seviler büyütür müydük düşlerimizde öpüldükçe küflenen adam ve kadınlar sıcak sözcüklere eyvallah tamam da yarım kalacak içi boş kavram mıydı aşk yalan yok geçmiş zaman öyküleriydik gök kuşağı eğilip burkulur renkleri damlardı toprağa avuçlamaya çalıştıkça anıları zamanın ışıkları sönerdi şafağın isine inat şiirlerin içinden seslenirdik birbirimize bir özlemin suskunluğuyla çok derindi kurşuna çaldığımız gök denizin tuzu yakıcı ah tenimizde kendini gizleyen o koku aydınlığa yasaklı ve hep kirli zerdali çiçekleri renksizdi turunçlar öyle yorgun yalan yok söyleyemeyince işte bunları çıkarmak istedik gömleğimizden ruhlarımızı yalan yok bir kavganın yıkılanlarıydık gülemedik doyasıya gittiğimizde okyanuslara ağlamanın hakkını veririz kana kana |
yalan yok
bir kavganın yıkılanlarıydık
gülemedik doyasıya
gittiğimizde okyanuslara
ağlamanın hakkını veririz
kana kana
Tebrikler..