Kurban diyor ki
Hayvan iken hayvan, diyor ki bana,
Başı giden bensem, bundan sana ne? Hakka kurban isem, ne oldu sana? Allah’a verdiğim, candan sana ne? Pazarda görünce, şöyle bir süzdün, Üçayak bağlayıp, methiye düzdün, Kellemi kopartıp, derimi yüzdün, Bundaki şöhretten, şandan sana ne? Açığa mı çıktı? Gizliyle saklın, Sırrıma mı erdi? O cüzi aklın, Hakkımı çiğnerse, kendince haklın, İlikten, kemikten, kandan sana ne? Dağ gibi benliğin, değişmiyorsa, Canın canan ile sevişmiyorsa, Takva da Allah’a, erişmiyorsa, Benim yaşadığım, andan sana ne? Katlime kast ettin, diyemem el çek, Amma gel halinle, halimi ölçek, Seninki bir hayal, benimki gerçek, Faydasız ihtimal, zandan sana ne? Zifiri karanlık, içine bir bak, Hangi azaların, neresinde? Hak, Güneşin doğmazsa, bari bir mum yak, Bendeki guruptan, tandan sana ne? Ne İbrahim oldun, ne İsmailsin, Muhammedi desem oda değilsin, Tevhitsiz, dik başın, nasıl eğilsin? Gökten koç indiyse, ondan sana ne? Kâbe de arayıp, bulamadıysan, Arafat hacısı, olamadıysan, Yaralı boynunu, vuramadıysan, Taraftan, etraftan, yandan sana ne? 06.11.2011.Mustafa Yaralı Edebiyat defterinin değerli yöneticileri ve bütün üyelerinin krban bayramlarını en kalbi duygularla kutlar, sağlık, esenlik, ebedi mutluluklar dilerim. |