Biraz Toprak, Biraz da; SEN...
Aklım başımdayken de,
Değilken de ; Seviyorum Seni.. Gittiğin için Sevmedim.. Gelsen yine severdim… Hep topak kokar ellerim.. Senin gibi.. Sen kokmasan da ben, Yine toprak kokardım… Eşeledikçe Sensizliği, Ellerim daha çok koktu (Toprak).. Ve ben artık daha çok yakınım, Ayrılığa da, ölüme de.. Ellerim, kollarım bağlı, Sen bilmesen de Sana yakınım… En az Toprağa olan, Yakınlığım kadar.. Ayrılıkların tozunu süpüremedim.. Her süpürdüğümü yeniden Rüzgar getirdi geriye.. Toz oldum, toprak oldum… Beyaz bir yalan söyleyim mi Sana? Bir daha asla tozla, toprakla oynamayacağım.. Küfretmeyeceğim hayata, Asla kirletmeyeceğim elimi, dilimi, yüzümü… (İki-Kasım-İkiBinOnBir*16:30) Nevin Akbulut |
''Beyaz bir yalan söyleyim mi Sana?
Bir daha asla tozla, toprakla oynamayacağım..
Küfretmeyeceğim hayata,
Asla kirletmeyeceğim elimi, dilimi, yüzümü''
''bana öyle bir yalan söyle ki,doğruluğu ömür boyu sürsün''
demiş ya usta:
sizin şiiriniz de bu kadar güzel işte...
Dostçakalın