AĞLIYOR KIZ KULESİ
Bugün İstanbul’u sürüyorum gözlerime
Küflü caddelerine deviriyorum içimi yüzüme vuruyor yağmur dövüyor Taş sokakları damla damla yosun tutuyor içimin duvarları Bir çift yeşilde vuruluyor şafak kahvenin telvesinde nemleniyor zaman yastığa bırakılmış bir kederli baş bir ney sesi izini sürüyor gecenin geçkin saatinde inliyor tamburun tellerinde hüzzam Dondu alaycı martıların çığlıkları yitip giden aşklara haykırıyor dalgalar vuruyor kendini kıyılara vuruluyor yürekler ölü şiirler birikiyorum iki sevdalı dudakta çatlayan için için kahrediyor rüzgar kız kulesinin saçların dolaşıyor hicran Bir hıçkırık sesi tutulmuş tüm sevenlerin nefesi ağlıyor kız kulesi pembe bir çarşafta kan Emirgan çığlık çığlık bu akşam bir erkek ağlıyor dudaklarında küfür ayyaş masalarından arta kalan bir kadın acılaşmış elleri bakışlarında hicran kirpiklerinde kırılmış z/aman Başını sıvazlıyor ecelin elleri İstanbul bir başka ağlıyor Bir aşk ölüyor An be an lemide |
Başını sıvazlıyor ecelin elleri
İstanbul bir başka ağlıyor
Bir aşk ölüyor
An be an
o İstanbul ki senin sokakta ölmüş aşk, bir arka sokakta bir yenisi doğar.Her sokağı nelere şahit olmuştur.Ahhhhhh bir dile gelsede anlatsa.Yüreğine sağlık lemidem, çok güzeldi.Sevgi ve saygılarımla...