soyuyorum tüm ölü derilerini ruhumun
burnumda bir küf kokusu.
soydukça,daha çok yanıyor canım
yandıkça geriye gidiyorum.

gençliğimden,çocukluğuma inerken
döktüğüm yaşların tuzunu tadıyorum
ne buruk,ne ümitsiz ve ne masum
geçmişime imreniyorum.


boşa geçen yılların intikamı
her katmana nüfuz etmiş sinsice
sırasını bekliyor ne zamandır kimbilir
tuz ekmek için,soğuk yenen yemeğe.


şimdi bir kadavra gibi
seriliyken bir ömrün şahidi
ruhum, masa üstüne
korkmuyorum,acı çekiyorum sadece.


acı çekmek hafifletir mi günahlarımı anne?
sen ki her düştüğünde dara,başım
bir çare bulursun derdime.
affet beni anne,önce sen affet n’olur.
sen öpünce yüreğimden,
geçer yaralarımın acısı.
sen beni affedince anne,
ben tertemiz olurum.


neden düşünce yanlışa,ilk annem gelir aklıma?


ne zaman işledim ilk suçumu
ilk ne zaman cezalandırıldım
ilk ne zaman kandırıldım
ne zaman,nasıl kan/a/dım?
ben çocukken demi arızalıydım?


birbirine komşu her duygunun ilmiği
kopuyor hoyratça,bisturinin altında
sağır edici çığlıklar yükseliyor
art arda ruhumda.
kimi kendiyle kavgalı,kimi firarda.



kokular ağırlaşıyor havada
neyse ki gribim hayata da
bayılmıyorum keskin rayihadan.
baygın olmayı yeğlerdim aslında.




çığlıkların,kokuların arasında
kıpırdayan bir şey var,görüyorum
ruhum doğruluyor bir anlığına
yaşamaya.


ürkmüş belliki,saklanıyor
duygu karmaşasının ardına.
minik ellerinden tutuyorum
çekiyorum usulca yanıma.


bir çocuk eli bu
gelişmesini tamamlayamamış
kimsin sen ,diye soruyorum
şaşırtıyor beni boyundan büyük sesi
diyor ki:
-ben bağışlayıcılık.
neden diğerlerinin arasında değilsin?
-senin ihtiyacın var bana.
-farkında değilsin!
haketmiyorum ben seni,buraya gelmemeliydin.
-yıllarca çağırmanı bekledim
-ruhunda yer açtın ya hepsine,benden başka
-şimdi hepsini bana vermelisin.
sen delisin,üstelik büyüyorsun bana yaklaştıkça.
-baksana etrafına,nerde diğerleri sence?
bilmiyorum,az önce buradaydılar,sahi nereye kayboldular?
-içimdeler şimdi,ben büyüdükçe onlar küçülüyorlar.
-sen cevap ver,nasıl hissediyorsun kendini?
yeni doğmuş bebek gibi.
-hadi kalk artık masadan,tüm yaraların iyileşti.