Ayrılık Gölgesisıkıyor gecenin düzenbaz boğazını it beddua nakaratlarım var işporta tezgahlarına düşmüş korku ısırıyor içimi kan çanağı gözlerim tılsımlı sim vuruyor yüzüne it közgüsünü ellerim dünyayı sarsıyor depremi sadece bende bırak bedenime yer aç toprak küstüm oynamıyorum çocuklar beni affedin görünür yerlere afişler asın yokluğa anlam yüklemek ne hacet ayrılık yazın İstanbul en güzel siyah elbiseni giy gece yakışır sana temiz yüzün asılmış hüzün yakışır sana pislik içine bulaşmış kahpe yakışır sana bence görmedin göğün mavisini suyun berraklığını martıları benim gibi duymadın vapurda yüzüme çarpan şehir taksimde insandan nehir deniz dedin, çiçek açtı gözlerimde görmedin sevgim başkaydı özlemlerim başka benim gibi küfretmedin kimse acımaz istanbul, BEN GİBİ sokaklarına ellerim dua bilmezdi benim ellerim iki yana düşünce körleşenlerim duydunuz mu ? İstanbul adında öldü, bende İstanbul da Orhan Veli’ye götürün beni bu sevda çivisini ancak o söker içine kadar geçince velice içer delice söveriz onun dilince… ALi SevimLi |
istanbul'a yazilan her siir guzeldir,guzeldir de bu cok guzel olmus sevimli Ali...
tebrik ederim.
sevgi ve selamlar