Yalnızlığım konuşulmasınyalnızlığım konuşulmasın ben sende sararmazken unutulmasın bir bakışa büründüğüm iri gözlerin çocukluğunda dağın yağmuruyum yürüdüğümde eteklerime çimlenen umut ağacın büyüyeceğini bilmem ağlayan gece ve sis Dudaklarımdan çözülen kırk düğüm istediğim çalgının içinde ben insanım istediğim yaprağın ,tomurcuğun sırıtmasın kara deride çengel yırtıklığında arsız kalem ince toprağı eker her düşün geri kalanı sevgi sizlik değil en başı yok sayılamayan sevi bütünlüğü yaşamı sürdüren erk sensizliğim anlaşılmasın gözlerime kapanmasın bir yığın perde ben senin yağmurundayım kıraç bir evde su çıkarıyorum derinlerden sana gönderiyorum ,bana gönderiyorsun soluk aldıran merhabalı verişler gül uzuyor sevda köklü gündüzden sabahları yaşadığım gülünsün sen varsın bir boyda ikimizsin yeter yalnızlığıma sözlerindeki ateş ocağımı tutuşturmama yeter karanfil ağzın .. |