DUVARLARNe gündüzdü, geceydi çağın yüz yıl dışında , ilerisinde hem konuştum duvarlarla kavga ettim azarlandım bebe gibi sallandım beşikte gül büyüttüm durmadan bülbülü kondurdum dala titredi dal rüzgarın müziğinde ufalandı yol da insanlar kımıldamadı yürüdüler izlerinde kan , arkalarında taşlar fırlatarak yaraladılar yüzlerini , yüzlerinde yakıldı , boşaltıldı köyler ,istiflendi insan geceydi , duvardı , uçurumlu yol teslim aldılar yıkıntıyı. yakıldı gül ler bahçesinde prenses . zindanda dövüldü yaşam . bir parça ekmekti ve zeytin gözlü yar ıratıldı , gündüzden aradım , buldum çiçeğimi ., çimende nem duydu , duvarlar duymadı , işleri bozmaktı kızlık zarını yaşamın , parmak ucunda direnen dik durmaya önünde , yıkıntı duvarların 20 1 1998 |
finaldeki hava bambaşka bir güzellik.Çıkış yolu..
Kutluyorum dostun kalemini.Saygımla...