G ö n l ü n ç ı k m a z s o k a k l a r ı . . .Gönlüm bak, asmada kurudu üzüm kalmadı sana verecek bir sevgim sustum, hep sustum gözlerim kapalı garip rüyalar gördüm olmadı bir aşk bulayım dedim bilmeden, yine ben seni üzdüm. Bana bilmediğim bir şeyler öğreteceğini zannettiğim sevgililer tanıdım kurumuş gökyüzü altında anlattım dostlara, tanıdıklara çok sevdim öyle değil de, hani senin çok sevdiğini anlatmak istedim. Mesela dün gece yine seninle beraber gezindim boş sokaklarda yapayalnızdı ellerim gece, hiç bu kadar utanmamıştı varlığından ben, bilmediğim bir şeyler öğreteceğini zannettiğim sevgilileri düşündüm gece hüzünlendi, ben zaten hüzünlüydüm ağladık diz çöküp beraber dedik bu da elbet kader. Öyle karanlık, öyle ışıksızdı ki gece üşüdüm ellerimle güneşe uzandım yıldızlar tanıdım tenimin sıratlarında sustum, olmuyor dedim sonra geceye gözyaşlarımla dokunmadan yine kaldırımlara bir şey umdum bilmediğim, bir şey aradım sessizlik isyan edince kirpiklerimin arasından yok satacak hasretlik şiirler yazıp köşeyi dönüp sahile varmayı düşündüm seninle Ama sen oruçluyken sonsuz isyanlara sana bilmediğin bir şarkı okuyup rahatlamak istedim hasretin avlusunda çıkış kapısı arar gibi sokuldum soğuk tenine saçlarını tarayıp uzun uzun yolların son bir merhaba dedim doğacak güneşe tren seslerinin vuslattan uzak gelişlerine ağıtlar yazdım aldığım her nefes de içimdeki bir çocuğun uyuyacağını düşünüp geri geldim düşlerimin manzaralı terasına Büyüdüm bir gün daha küçüldüm umutlarım adına Nice kelimeler yitirip alev alev dökülüp zihnimin hecelerinden veda ettim siyah pelerinli güne oturup efkarına ateş ettim kurumuş dudaklarıma çekip ciğerlerime hüzünlü bir nefesi uzaya karışacak dumanlar akıttım saçlarımdan. Bana bilmediğim bir şeyler öğreteceğini zannettiğim sevgilileri gömüp ellerimin tanınmamış ülkelerin de çok sevdiğim şarkıları sıraladım dilimin ucunda. Gönlüm nice baharlar geçirdim nice ekmekler böldüm kirli ellerimle bir hasretlik sana yaren bulamadığım için ağlıyorsa gözlerim, affet ne olur. bir türkü say bunu bir çiçek büyüt eleminle bir damla yaşımda dikenli de olsa bir daha gelmeyeceğimizi bildiğimiz şu dünya da bir daha üzmemem için seni bir daha kanatmadan kederle bir daha yakmadan alevlerde diye bir daha ağlamadan seveceğim yeminiyle bir daha imza atma hasretliklerime. Seni bilmem ama inan bana gönlüm ben çok yoruldum. |
inan bana gönlüm
ben çok yoruldum.
yorgunluklar zaten kalemin ahenginde boğmadı mı bizi...
saygılarımla...