Belki bir gören olurÇocuktuk Az ötede bahçe Yolunu şaşıran kelebekle konuşuyorduk Balonları uçuruyorduk Üstümüzde gökkuşağı bir kazak Düşleri anlatırken rengimize Çoktan yakalanmıştık Kentin yorgun omuzlarında büyüyoruz Başımızı kaldırıp gördüğümüz hayat Mavinin gülen yüzünde giz Yeşilin göğsünde dirençli varlığımız Gökte çürük vişne bulutu Gitmelerdi kurşun sessizlikleri Herkes düşüyor düşlerinden büyürken yalnızlıklar Panjuru kapalı evlerde kesif küf kokusu Götür bizi ağaçların altına ne olursun Ninnili yıldızlara Ölü zaman kentlerinin orta yerinde Binlerce güvercin ölüsü Giderek uzaklaşıyoruz yeşilden Gittikçe soğuyor denizin mavisi Unutup bir güz sancısında Dağa kaldırılmış iyi niyetli sözcükler Bırakıp ardımızda kolayca Akıl akıldan üstün ya Oynuyoruz çocukça Belki bir gören olur dokunuşunu güneşin Gelip oturur salonun orta yerine Rüzgâr öper yanaklarından sevdiklerindir belki Irmak kendi halinde şişede yelkenli mektuplar Belki cemre düşer ısınırsın usulca Kuşların hareli gözlerine bakarak Çok yıl önce tertemiz Çok yıl sonra kirlenmiş Arada biz ne haldeyiz Kafeste çırpınan kuşlar Aykırı bir notanın pedofili ısırıkları Yetim şarkılarız iğdiş edilmiş Belki bir gören olur değiştiğini sokağın Gazoz kapaklarının kaybolduğunu oyunlardan Ve artık oğlanların saçları tertemiz Kız bebeklerinin adı hüzün Merhametimizden yoksun kediler Eskiye dair ne varsa yarım yamalak Biz, giyinip çıkardık her akşam Her akşam ölürdük kahrolurduk ölürken Adı gelmezdi aklımıza düşman dediğimizin Dostumuz derken de yumuşardı yüreğimiz Kelebeğin kanadındaki her renk Atın sağrısındaki beyaz benek Güler yüreklerimizin dili gözlerimiz Belki bir gören olur gülüştüğümüzü Belki bir gören olur Yerle göğün kurtla kuşun insanla insanın öpüştüğünü Gün güzel olacak Gün güzel olacak _cânâ_ / lacivertiğnedenlik |