SANAbunca sesi hır-gürü bastırıp işe yarar şiirimi çıkarıyorum katlanmış temiz mendil kapımın altında bembeyaz senin mektubun gibi bugün de senin sevginle yaşıyorum düşümde kuyudan çıkardın, gerçekte bezginliğimden ıhlamur ağacı duydu sesini bir yıldız caydı kaymaktan avuçlarındaki sıcaklık gibi sildin ışığın gözündeki lekeyi adımlarım genç yürüyüşlerinden aldı hızı çiçek yarına savsaklamadı açmayı dört gözünde dört sarı benek sevgiyi yarattı dokundum , taşlarda bir yumuşama dikenler usulca patlaştırdılar uçlarını kara gözlüğünü güne boyadı biri yalnızlığından kurtuldu insanlara su su serzenişleri azaldı mı ne sana yürüdüm bunca sesi hır- gürü bastırıp her ele bir çiçek ektim bitsin , umutları avuçlarında ay kimse gömmesin uzayan uçlarını 22 7 1991 - nazik |